Week 13
Ik heb mijn eerste kwartaal van wekelijkse blogs achter de rug. Terugkijkend op de eerste 13 weken, ontdekte ik dat mijn leven waarde heeft als ik:
- gewoon met iets begin en stug doorga;
- meer plezier maak en ruimte geef aan creativiteit;
- korte metten maak met onbewuste eigen hoge maatstaven;
- genoeg tijd inplan voor mijzelf en mijn gezin;
- mijn sociale contacten bijhoud;
- ruimte vind en houd voor nuance in mijn relaties met anderen;
- op een zo aandachtige manier omga met mijn mobiele telefoon en online aanwezigheid;
- een leef- en werkstructuur vind die mijn gemoedstoestand en mijn levensvreugde dient.
Ik constateer dat ik in deze eerste weken vooral bezig ben geweest met mijn intenties en visie. Zoals ik in mijn blog van week 8 schreef, linkt dit aan de sectie ‘wijsheid/inzicht’ van het boeddhistisch achtvoudig pad.
Mooi gezegd.
Hoe dan?
Door te erkennen dat ik mijn leven met een bepaalde manier van kijken op een spoor zet naar minder stress en gedoe. Daar moet ik wel wat voor doen en dat is aandachtig blijven. Opmerken wanneer ik mij laat meeslepen in gedachten en gedoe in mijn hoofd. Opmerken wanneer ik mijn gedachten of emoties wil uitschakelen door te scrollen op mijn mobiele telefoon, te hard werken of andere handelingen die ervoor zorgen dat mijn bewustzijn minder helder is.
Mensen hebben vaak goede redeneren om zich te willen verdoven. Ik weet daar alles van gezien de heftige gebeurtenissen in mijn verleden en ook omdat ik gewoon maar mens ben.
Dus zeker ook in dit láááángdurige, uitdagende Covid-19 tijdperk merk ik dat ik echt meer behoefte heb aan handvatten die mij er steeds aan herinneren om op het voor mij juiste pad te blijven.
Daar gebruik ik dus het achtvoudig pad voor. Ik ga dat pad vanaf nu wel anders noemen. Het ‘achtvoudig pad’ is een bekende term voor mensen die het boeddhisme bestuderen maar het klinkt nogal oubollig en een beetje pretentieus voor zoveel anderen. Het gebruik van deze naam begint mij ook te storen. Zeker omdat het echt niet mijn doel is om mensen met dit blog te ‘ver-boeddhismiseren’. 😉
Toen ik ooit vanuit noodzaak met ‘aandachtig leven’ begon, was het voor mij snel duidelijk dat meditatie/ opmerkzaamheid maar vooral ook de achterliggende theorie bekender zou moeten worden bij een groter hedendaags publiek. Ik zie dat her en der wel gebeuren. In een meer versnipperde versie wordt de boeddhistische visie en levenswijze bijvoorbeeld geïntegreerd in persoonlijke ontwikkeltrajecten. Door middel van korte meditaties, affirmaties en structuuroefeningen laten mensen zich in een traject duwen waarmee ze hopen op een leven met meer vrijheid en geluk.
Dat is mooi en belangrijk werk en ik erken dat alles wat mensen inzicht geeft, bijdraagt aan een betere wereld. Toch heb ik te vaak het gevoel dat veel van deze trajecten bedoeld zijn om mensen snel tot een bepaald gevoel te laten komen omdat het nu eenmaal in de aard van mensen zit om iets te willen voelen dat hun leven beter maakt.
Meestal kosten deze trajecten behoorlijk veel geld en zijn ze dus niet bereikbaar voor vele anderen.
Een uitdaging zie ik in het updaten van de belangrijkste theoretische punten vanuit het boeddhisme naar het nu zodat die bereikbaar worden voor meer mensen. Ik geloof dat ik zo kan bijdragen aan een maatschappij die minder verscheurd wordt door ongewenste vormen van polarisatie.
Lees vooral dit artikel van het Kennisplatform Integratie & Samenleving (KIS) over wat polarisatie nu precies is, waardoor het ontstaat, waardoor het productief kan zijn maar vooral ook wanneer polarisatie ongewenst wordt.
Ik geef mijzelf de ruimte om deze boeddhistische update in mijn eigen tempo vorm te geven. Daarover volgt vanzelf meer in mijn blogs van het tweede kwartaal (vanaf week 14) van Less than 52.
Als laatste: check ook eens de links die ik elke week in de blogs zet. Daar kun je veel informatie vinden die aansluit bij waar ik over schrijf. Als je mij een vraag wil stellen of een tip wil geven, dan kan dat ook, bijvoorbeeld door te reageren onder een blogpost.
Leave a Reply