Vrijheid

Week 22

Het eind van de maatregelen komt in zicht!

Als ik dit twee jaar geleden had geschreven, was mij vriendelijk doch beleefd gevraagd mij concreter uit te drukken.
Wie nu ‘maatregelen’ op de zoekmachine van Google invoert, komt alleen maar op ‘corona’ uit.
Een klein voorbeeld van hoe de digitale wereld bepaalt wat we voorgeschoteld krijgen.

Deze week luisterde ik naar een podcast met Jay Francis, aka Tisjeboy Jay. Deze comedian spreekt zich al jaren uit over alles in zijn leven, dus ook over corona. Ongewild werd hij tot een boegbeeld van de anti-maatregelen gemaakt. Een positie die hij zelf helemaal niet nastreefde, maar waarvan hij wel eerlijk zei dat het hem ook bekendheid opleverde dus dat het even duurde voordat hij doorhad dat hij in een rol werd gedrukt die hij helemaal niet wilde omdat het zijn missie is om mensen vrolijk te maken.

Jay zei tegen de interviewer dat hij met voor- en tegenstanders van een thema gewoon graag het/ een gesprek aan wil gaan. Dat hij het interessant vindt om te onderzoeken of we als mensen, met respect voor elkaar, tot een compromis komen, of juist niet.

De interviewer vond dit prachtig en had zelf ontdekt dat zijn aversie tegen de maatregelen hem in eerste instantie niet veel verder had gebracht dan ‘tegen’ zijn. Toen hij daarop online werd aangesproken, werd hij geïnspireerd om nader onderzoek te gaan doen naar bepaalde zaken om met argumenten beter stelling te kunnen nemen en zijn mening helderder te formuleren.
Hij leerde ervan dat hij daardoor ook meer onderbouwde en gefundeerde feedback terug kreeg. (…)

Dat vond ik mooi om te horen maar het verbaasde mij toch ook. Blijkbaar is gefundeerd discussiëren of praten iets wat herontdekt moet worden. Beetje naïef van mij wellicht, na alle voorgaande online jaren waarin mensen gewend zijn geraakt zomaar alles te kunnen uitbraken op internet of hun mening bekrachtigd zien worden. Als je maar lang en goed genoeg zoekt, is er altijd wel iemand die hetzelfde vindt als jij.

Ik wil zeker geen discussie aanzwengelen over ‘de maatregelen’ via dit blog. Ik heb de afgelopen twee jaar wel geconstateerd dat manieren van offline communicatie waar ik veel waarde aan hecht niet meer zo normaal zijn in online communicatie.

Onder vrienden maakte ik het ook mee. Ik ben gevaccineerd, daar heb ik persoonlijke gezondheidsredenen voor. Toch ervaarde ik dat sommige mensen die dat niet willen, geneigd waren mij voorzichtiger te benaderen omdat ik door mijn vaccinatiekeuze in hun ogen blijkbaar ook klakkeloos met alles instem dat wordt ingezet om deze pandemie te bestrijden, omdat ik word bespeeld door de overheid want ‘dat kon je echt heel goed lezen op internet‘.

Ik reageerde op zo’n vriend die dit enigszins voorzichtig tegen mij uitte: ‘Waarom kan niemand meer offline met elkaar discussiëren? Gewoon luisteren naar elkaars standpunten; nadenken over wat de ander zegt en aan het eind concluderen dat we het niet met elkaar eens hóeven te zijn om wel gewoon vrienden te zijn of elkaar op zijn minst te respecteren in plaats van in hokjes te duwen??’.

De persoon keek me wat wazig aan. Einde gesprek. Jammer.

Nu ik 22 weken onderweg ben, voel ik door het schrijven meer vrijheid dan ik in de afgelopen 14 jaar bereikte met mediteren. Dat komt doordat ik er bewust voor kies om mij steeds opnieuw open te durven stellen voor wat ik nu eigenlijk vind van of voel over zaken.

Ik stop niet met mediteren of aandachtig leven, integendeel. Binnenkort ga ik mijn ‘formele zitpraktijk’ ( ietwat pretentieuze boeddhistische term voor ‘op het kussen of stoel mediteren’) weer meer inhoud geven. Daarover later meer want ook dat zal wat anders gaan dan voorheen.

Ik wens iedereen een fijn einde van de maatregelen toe.
Geniet van leuke dingen, goed gezelschap, discussies en lach veel (misschien ook wel een beetje om de grappen van Jay).