Week 43 en 44
In juni is er een bijzonder boek verschenen van de hand van Eus van der Grift. Hij schrijft over een fietstocht door Europa met zijn hond Amma. Parallel aan die tocht verloopt de weg van zijn gendertransitie, van vrouw naar gendernomade.
Eind juni ’22 zag ik Eus voor het eerst live, in een boekwinkel in Nijmegen. We hadden eerder al behoorlijk wat contact maar dat verliep allemaal via Whatsapp. Ik was één van de proeflezers van zijn boek wat ik met heel veel plezier heb gedaan.
Het boek raakt mij omdat het zoveel overeenkomsten vertoont met mijn eigen transitie-verhaal. Het blijft fijn en belangrijk herkenning te vinden bij anderen die dit proces ook doormaken. Zonder herkenning bij anderen zou ik nog jaren hebben kunnen twijfelen aan mijn gevoel. Ik hoop met mijn blog cq. levensverhaal (wat natuurlijk veel uitgebreider is dan enkel mijn gendertransitie) ook zoiets voor anderen te kunnen betekenen.
Mijn lichaam laat ook weer op een andere manier van zich horen. Afgelopen week, week 42, schreef ik daarom geen blog. Het lukte me niet vanwege schouderpijn met uitstraling aan mijn arm. Wat hier de oorzaak van is, weet ik nu nog niet. Er wordt in ieder geval aan gewerkt door een acupuncturist en mijzelf natuurlijk…
Achter een computer zitten, lukt deze week ook nog niet altijd goed. Vaak als ik niet kan of wil typen maar toch met mensen verbinding wil maken, spreek ik voiceberichten in via Whatsapp of Signal. Wat als ik dat nu ook eens met dit blog ga doen? Ik kreeg die vraag trouwens al vaker: van mensen die niet genoeg zitvlees of aandacht hebben om wekelijks zo’n 500-1000 woorden te lezen. Ik kan schijt hebben aan die vraag of ik kan uitzoeken of ik het leuk vind om mijn blogs ook in te spreken, dan wel iets anders met audio te gaan doen. Ik heb mij voorgenomen dat te proberen waarbij ik ook duidelijk voel dat dit mij wel genoeg plezier moet opleveren. Volgende week hierover meer nieuws.
—————————-
Over het boek Tour de Trans:
“Prachtig verslag van een unieke dubbele reis: te voet en op de fiets van Groningen naar Istanbul én van vrouw naar gendernomade.”
Als vrouw vertrok Eus met zijn hond Amma uit Noordoost-Groningen voor een wandeling door Nederland. Die wandeling werd een tocht te voet en op de fiets van acht jaar lang door Europa naar Istanbul, een reis langs massagraven, paleistuinen, ontvolkte dorpen en kapotgeschoten huizen, gedrenkt in bloed, zweet en testosteron. Want het werd ook een reis naar een mannelijker persoon. Eus verliet de hokjes van man en vrouw en reisde verder als gendernomade: iemand die een tijdje in het ene hokje kampeert en daarna weer verder trekt naar een ander.Op zijn tocht door Europa zag hij dat iederéén die knellende hokjes voelt van nationaliteit, gender, afkomst of geloof; hokjes die mensen verpletteren en die van vrienden vijanden maken. Tour de Trans is het prachtig geschreven verslag van een dubbele reis: een zoektocht naar de ziel van Europa en een bevrijdende verandering in een eigen, unieke persoonlijkheid, waarbij de voortdurende worsteling meespeelt om een grote liefde daarin een plek te geven. Een herkenbaar verhaal voor iedereen die zich soms opgesloten voelt en de grootste wens van de hoofdpersoon snapt: het verlangen om gewoon jezelf te kunnen en te mogen zijn.
Bron: Tour de Trans
Leave a Reply